-
1 Baumaterial
Baumaterial, materia. – Baumaterialien, materia (im allg.). – copiae (Vorräte aller Art zum Bauen). – saxa et materia et cetera aedificanti utilia (Steine, Bauholz u. die übrigen einem Bauenden zweckdienlichen Dinge). – aedificiis utilia od. habilia,n. pl. (zum Häuserbau geeignete Dinge übh.). – B. herbeischaffen, materiari: ein gutes B. sein, abgeben, utilem od. habilem esse aedificiis [335] (z. B. von der Eiche): ein Haus, zu dem schlechte B. genommen sind, aedes male materiatae.
-
2 tignum
tignum, i, n. ( masc. collat. form, plur. tigni, Liv. 44, 5, 4; but Weissenb. reads tigno) [root tek-; Gr. etekon, tiktô, whence technê, tektôn, texo], building-stuff, building-materials (syn. trabs).I.In gen. (ante-class. and in jurid. lang.):II.tigni appellatione in lege duodecim tabularum omne genus materiae, ex quā aedificia constant, significatur,
Dig. 50, 16, 62; cf.:tigni autem appellatione continetur omnis materia, ex quā aedificium constat vineaeque necessaria. Unde quidam aiunt, tegulam quoque et lapidem et testam ceteraque, si qua aedificiis sunt utilia (tigna enim a tegendo dicta sunt) hoc amplius et calcem et harenam tignorum appellatione contineri,
ib. 47, 3 (de tigno juncto), 1.—In partic., a piece or stick of timber, a trunk of a tree, a log, beam (class.):venit imber... Tigna putrefacit,
Plaut. Most. 1, 2, 31:tigna trabesque,
Lucr. 2, 192; so,with trabes,
id. 6, 241:supra eum locum duo tigna transversa injecerunt,
Caes. B. C. 2, 9:et levia radere tigna Et terebrare etiam ac pertundere perque forare,
Lucr. 5, 1266:tigna bina sesquipedalia in flumen defixerat,
Caes. B. G. 4, 17; cf. id. B. C. 2, 10; 2, 15:torquet ingens machina tignum,
Hor. Ep. 2, 2, 73; id. A. P. 279:summo quae pendet aranea tigno,
Ov. M. 4, 179; 8, 648; Sen. Ep. 120, 7:cava,
i. e. ships, Prop. 4 (5), 6, 50.
См. также в других словарях:
Asciburgium — Limes Niedergermanischer Limes Datierung (Belegung) A.a) augusteisch A.b) tiberisch A.c) claudisch (oder früher) A.d) neronisch A.e) vespasianisch bis um 83/85 B) um 230 C) valentinianisch bis Mitte 5. Jh … Deutsch Wikipedia
ИОАНН ЛЕСТВИЧНИК — [греч. ᾿Ιωάννης τῆς Κλίμακος] (VI VII вв.), прп. (пам. 30 марта и в 4 ю Неделю Великого поста), игум. Синайского монастыря, автор классического произведения визант. аскетической письменности «Лествица Божественного восхождения». Житие Основным… … Православная энциклопедия